Ν.Λυγερός:Ο άνθρωπος της γέφυρας μ΄ανοιχτό βλέμμα (βίντεο)

Ο άνθρωπος της γέφυρας

Ο άνθρωπος της γέφυρας πρόσεχε το σκάφος του πάνω από τον ποταμό της θάλασσας και κοίταζε τα κύματα των βουνών που περίμεναν την ώρα τους για να πιέσουν το ξύλο και να γίνει το φέρετρό του. Όμως εκείνος δεν γονάτιζε κι αν λύγιζε ήταν μόνο και μόνο για να νιώσει τη δύναμη του ανέμου με όλο το κορμί του. Έπρεπε να προβλέψει τον καιρό για να ταξιδέψει ακίνητο μέσα στο χρόνο δίχως να χαθεί μέσα στις λεπτομέρειες της ζωής που δεν ήξερε για τα μυστικά του πολιτισμού του. Είχε αγγίξει με τα χέρια του όλη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία μέχρι τα όρια της Τραπεζούντας δίχως να ξεχάσει τα λιμάνια της Κύπρου, για να δει το φως της Ανατολής μετά τα βασίλεια της Δύσης κι όταν ήρθε η ώρα της επανάστασης ήταν ήδη έτοιμος να πετάξει πάνω στα πέτρινα κύματα της θύελλας για να δέσει τον ουρανό πάνω στην πέτρα της μνήμης. Είχε μάθει να χτίζει πάνω στο νερό για ν’ αγγίξει τον αέρα μέσω της γης. Μ’ αυτόν τον τρόπο ακολουθούσε την τέχνη της στρατηγικής και περπατούσε πάνω στα οράματα των ανθρώπων για να δείξει την ουτοπία μέσω του αδιανόητου. Ο άνθρωπος της γέφυρας ήταν ο πρωτομάστορας του Ελληνισμού που αγγίζει όλα τα μέρη των ανθρώπων του με τη δύναμη της θάλασσας, διότι ο χρόνος ήταν πάντα μαζί του για την Ανθρωπότητα.

Ανοιχτό βλέμμα

Δεν χτίσαμε ποτέ τοίχους! Κανείς δεν έπρεπε να εκτελεστεί πάνω τους. Κανείς δεν έπρεπε να νιώθει αποκλεισμένος μέσα τους. Δεν ήταν ποτέ η παράδοσή μας. Κανένα όριο δεν ήταν αποδεκτό. Δεν χωρίσαμε ποτέ τους ανθρώπους. Έτσι αρχίσαμε να χτίζουμε γέφυρες για να προσπεράσουμε το κενό και το απαγορευτικό. Η ελευθερία του περάσματος είναι ο μόνος μας στόχος. Κι ύστερα όποιος θέλει μπορεί να περπατήσει και διαβεί στον κόσμο που δεν υπήρχε πριν και να δει διαφορετικά με ανοιχτό βλέμμα τον κόσμο του παρελθόντος. Το άνοιγμα πάνω στην πέτρινη σκακιέρα είναι κλειστό για ν' αντέξει περισσότερο τις βάρβαρες επιθέσεις. Για μας δεν αρκεί ν' αγγίζεις τον άλλον πρέπει να του κρατήσεις το χέρι ειδικά όταν υπάρχει ανάγκη. Οι γέφυρες μας διασχίζουν το χρόνο γι' αυτό το λόγο. Για να μη μείνει κανείς πίσω νεκρός ή ζωντανός. Πρέπει να περάσει μεταξύ μας. Είμαστε ένας λαός της μνήμης ακόμα και αν αυτό μας πληγώνει δεν θέλουμε να ξεχάσουμε τους δικούς μας μέσα στη μοναξιά τους. Κι αν χρειαστεί θα μείνουμε κοντά στη γέφυρα για να προστατεύσουμε τον διαβάτη διότι δίχως φιλοξενία, ο Ελληνισμός δεν θα είχε νόημα. Το ανοιχτό βλέμμα βασίζεται πάνω σε όλους τους ανθρώπους γιατί ο κόσμος μας είναι ο κόσμος. Οι γέφυρες μας δεν είναι υψηλές πύλες, μόνο Θερμοπύλες όπου δίνουμε μάχες και θυσιαζόμαστε για να μην περάσουν οι εχθροί μας και να διασχίσουμε το χρόνο ελεύθεροι.

Δείτε και το παρακάτω υπέροχο βίντεο...